Wandelen in Duitsland: Nette Seen

De wandelroute die ik heb gelopen heet ‘Nette Seen’ en brengt de wandelaars naar de omliggende natuur van Nettetal. Tijdens de wandeling loop je door afwisselende gebieden met water, grasland, bos- en heidelandschap en kun je steeds een gevarieerde dieren- en plantenwereld ontdekken. In totaal zijn hier ruim 12 meertjes te vinden in de buurt.

Mijn wandeling begint in het Naturerlebnisgebiet Windmülenbruch, gelegen tussen Lobberich en Breyell en de meren Windmülenbruch en Nettebruch. Direct tussen beide meren is het oude gebouw van de Nelsenmühle te vinden. Deze oude watermolen werd in 1495 in gebruik genomen en deed dienst tot 1960. Het gebouw wat je tegenwoordig ziet, stamt uit de 19e eeuw en wordt nu gebruikt als woning. Andere molen die ooit rondom het meer stonden zijn tegenwoordig niet meer te zien.

Via de westzijde van het Windmülenbruch loop ik verder door bosrijk gebied en kom ik langs het Kärwerk Nette. Dit zijn de zuiveringsinstallaties waar het afvalwater weer gezuiverd wordt. Het hek is dicht, dus ik kan hier geen kijkje nemen. Verder loop ik naar het Landschaftshof Baerlo. Bezoekers kunnen hier kennis maken met het cultureel erfgoed van het landschap. Rondom het Landschaftshof wordt een bijdrage geleverd aan het behoud van agrarische cultuurlandschap, waaronder knotwilgen die een belangrijke rol speelden in de geschiedenis van de bewoners. Er is hier ook een tuin aangelegd die op traditionele wijze worden onderhouden. Hiermee wil men mensen ideeën en inspiratie op laten doen om meer gebruik te maken van natuurlijke grondstoffen. In de boerderij zijn verschillende tentoonstellingen te bezoeken. Heel erg druk is het hier overigens niet, want ik loop als enige door de tuinen.

Rondom de Wittsee spot ik  meer dieren, met name watervogels. In het meer met de natuurlijke oevers zwemmen futen, meerkoeten, eenden en zwanen. Er is een restaurant te vinden waar je een kleine pauze kunt nemen en koffie met een gebak kunt nuttigen. Bij mooi weer zijn er ook allerlei activiteiten op het water mogelijk. Zo kun je hier zwemmen, zeilen en kanoën. Omdat het inmiddels een klein beetje begint te miezeren ben ik hier alleen. Op het water is langzaam wat activiteit waarneembaar. Een zwaan jaagt een groepje eenden op, die de veilige brug onder mijn voeten opzoeken.

Langs de oevers van de Wittsee loop ik langs steigers. De één staat er iets beter bij dan de andere. De vervallen steigers hebben wel wat weg van een filmset. Inmiddels kom ik wat andere wandelaars tegen en ook mensen die hun honden uitlaten. Ik wijk weer even van de route af, want op 200 meter van de route zie ik een kleine uitkijktoren. De toren kijkt uit op een roerdomp. Het blijkt dat de omgeving rondom me een grootschalig project is voor de roerdomp vogel. Er komen steeds minder roerdompen voor in Europa en in Nordrhein-Westfalen is de vogel als broedvogel zelfs uitgestorven. In 2009 is derhalve een gebied van 10 hectare groot geoptimaliseerd in het Maas-Schwalm-Nette-Platte. Rietvelden kunnen zich ontwikkelen en vormen zo een potentiële locatie voor de roerdomp als broedvogel. De roerdomp zie ik derhalve niet, maar wel vele andere vogels, waaronder de nijlganzen, reigers, de witgat, hoentjes en futen. Op de rug van een fuut zie ik zelfs een klein kuikentje zitten.

Via de andere zijde van de Wittsee wandel ik langzaam terug naar Lobberich. Zo kom ik bij het Naturschutzhof Nettetal uit. Dit terrein van 2 hectare is in 1985 opgericht en wordt onderhouden door vrijwilligers. Het biedt de bezoekers van jong en oud allerlei ontdekkingen over de nabije natuur. Ik zie allerlei kruidentuintjes, kleurige bloemenvelden en vijvers met planten en dieren. Centraal staat ook de ‘Levenstoren’. Bij deze toren zijn talloze nestkasten voor vogels, insecten en kleine zoogdieren te zien. Het wordt gezien als een symbool hoe de natuur grenzen kan overwinnen. Ook hier kunnen bezoekers weer ideeën opdoen voor hun eigen tuin. Op een leuke manier kunnen kinderen hier ook ontdekken welke nesten de verschillende vogels maken en de eieren eruit zien. Er worden hier ook allerlei activiteiten georganiseerd. Zo kun je bijvoorbeeld nestkasten bouwen of vijvers onderzoeken. Bij mooi weer kunnen kinderen zich hier derhalve goed vermaken en steken ze ook nog heel wat op van de natuur.

Via graanvelden vervolg ik de route. Ik zie op een gegeven moment zelf een klein stuk spoor liggen. Ooit moet hier een trein hebben gereden. Ik loop langs de Pestkapelle, een herinnering aan de Pest in Lobberich. Tijdens de 30 Jarige Oorlog (1635) kampte het dorp met een hevige pestepidemie. Iets verder is ook de Lüthemühle te zien. Dit is de oudste watermolen van de gemeente Breyell. De molen was reeds in 1419 in gebruik en werd tot 1945 gebruikt. Hoewel het gebouw vrijwel intact is gehouden, doet het nu dienst als hotel en restaurant.

Na de Lüthemühle loop ik langs de Ferkensbruch en de Nette terug naar het beginpunt aan de Windmühlenbruch. Ik heb inmiddels een kleine 12 kilometer in de benen. Tijd om even mijn oma aan te seinen dat ik bijna bij haar ben. Ik loop nog even langs de bakker en haal wat gebak. Als ik aanbel bij oma staat de koffie klaar en eten we gezamenlijk het gebak op. Ik moet zeggen; mijn oma woont in een mooi gebied. Het is absoluut de moeite waard om eens bij mooi weer deze wandelroute te lopen.