Wandelen in Noord-Brabant: Langs de vennen van de Stiphoutse Bossen

Tussen de gemeenten Helmond, Leerbeek, Nuenen, Gerwen en Nederwetten ligt het natuurgebied van de Stiphoutse Bossen. In de jaren ‘20 van de 20e eeuw zijn de heidevelden en het voormalige stuifzand beplant met de grove den en diverse sparrensoorten. Door de aanplanting van het productiebos verdwenen grote delen heidevelden. Tegenwoordig probeert men een meer afwisselend bos te creëren. Er komen nog heidevelden voor bij de Papenvoortse Heide en rondom het Kamerven. Dit ven is één van de vele vennen die de Stiphoutse Bossen rijk is. Veel van deze vennen zijn vergraven bij de de aanplanting van de bomen. Gelukkig zijn ze weer opgeschoond en groeien er weer waardevolle plantensoorten. Het gebied is daarnaast rijk aan paddenstoelen en je kunt er talloze vogels spotten waaronder de boomleeuwerik, roodborsttapuit, boompieper en geelgors.

Ik start mijn wandeling in Gerwen. Langs de Lieshoutseweg en Molenheide zijn voldoende parkeerplaatsen te vinden waar. Ik kies ervoor om dicht bij het Kamerven te parkeren. Al binnen enkele meters bereik ik dit ven. Het Kamerven is het grootste ven van de Stiphoutse Bossen, maar helaas is het gebied zwaar verdroogd. Nu ligt er wel wat water, maar veel is het niet. Door de regenval van enkele dagen eerder liggen er zowat meer plassen op het pad die behoorlijk modderig zijn geworden. Rondom het ven vind je een flink perceel heide. Dit is een ideaal gebied om vogels te spotten. In de winter zou je hier onder meer de klapekster en dwaalgast kunnen waarnemen.

Achter het Kamerven wandel ik de bossen in. De paden die hier zijn aangelegd zijn kaarsrecht zodat men vroeger gemakkelijk het hout kon vervoeren. Dit bosgebied is het thuisgebied van reeën, maar deze dieren kom ik tijdens mijn wandeling niet tegen. Via de 6e Bosweg neem ik wat zijpaden en wandel ik over wat smallere paden tussen de bomen. Al snel bereik ik het Witven. Een verscholen ven waar het heerlijk rustig is. Er staat een bankje waarbij je heerlijk in het zonnetje kunt zitten en uitkijkt op het water.

Ik wandel verder door de bossen en merk dat men inderdaad flink bezig is om het bosgebied gevarieerder te maken. Op sommige plekken zijn flink wat bomen gekapt en zijn open gebieden ontstaan. Hierna wandel ik langs verschillende vennen: Langdaalven, Kulkesven, Kromven, Wasven en Kikkerven. De vennen zijn behoorlijk fotogeniek met een prachtige weerspiegeling op het water en natuurlijk helpt het zonnetje er ook nog eens bij.

Nog altijd heb ik niet in de gaten dat ik in januari al eens een wandeling heb gemaakt in dit deel van de Stiphoutse Bossen. Het kwartje valt pas als ik stop bij het Kikkerven. Wanneer ik het informatiebord zie en de naam van het ven lees besef ik dat ik in januari al een gewandeld heb door de Stiphoutse Bossen. Ook de vennen die ik hiervoor heb gezien heb ik al eens eerder gezien en dat is me totaal niet opgevallen. Zo zie je maar dat het landschap er binnen enkele weken totaal anders uit kan zien. In januari was het nog hartje winter en behoorlijk koud, nu scheen het zonnetje en staat de lente voor de deur.

In januari ging mijn wandeling verder richting de Goorloop en Kasteel Croy. Ditmaal blijf in in de Stiphoutse Bossen. Nadat ik het Kikkerven heb gepasseerd ben ik al snel weer bij het heidegebied rondom het Kamerven en nader ik het eindpunt van deze wandeling. Wat mij betreft is dit natuurgebied zeker een aanrader om eens te bezoeken. Maak dan ook zeker de wandeling langs de vennen van de Stiphoutse Bossen. Het is een korte en eenvoudige wandelroute.