Wandelen in Limburg: Rondje om de Molenplas

Ik kies ervoor om mijn wandeling te starten in het plaatsje Ohé en Laak. Bij de Onze-Lieve-Vrouw Geboortekerk kan ik de auto parkeren en begin ik aan mijn wandeling. Ohé en Laak ligt samen met Stevensweert op het Eiland van de Maas. Vroeger was dit een eiland tussen de rivierarmen van de Maas. Door zand- en grindwinning zijn er verschillende plassen ontstaan. Tijdens deze wandeling zal ik langs enkele van deze plassen wandelen en kom ik ook in Stevensweert.

Ohé en Laak ligt samen met Stevensweert op het Eiland van de Maas in Midden-Limburg.

Allereerst passeer ik het Kasteel Het Geudje, dat ook bekend staat als Huis Hasselholt. Dit kasteel draagt de naam van de familie die reeds in de 14e eeuw al bezittingen had in Ohé en Laak, waaronder een houten kasteel op deze locatie. In 1548 liet Lodewijk van der Horst op deze plek het huidige kasteel bouwen. Hij was een landedelman en was getrouwd met Catharina Hillen. Het wapensteen van deze familie kwam tijdens een grondige restauratie later tevoorschijn. Helaas is het kasteel niet te bezichtigen.

Zodra ik het kasteel gepasseerd ben, wijk ik even van het fietspad af en wandel ik langs de oevers van de Schroevendaalse Plas. Dit is één van de plassen die ontstaan zijn door de grootschalige grindwinning in deze omgeving. In dit gebied grazen runderen en paarden, maar op het moment staan de koeien juist op een ander veld. Via de klappoorten wandel ik weer terug naar het fietspad.

Al snel bereik ik de Molenplas die ook door grindwinning is ontstaan. Vervolgens heeft de natuur zich hier snel ontwikkeld. Je kunt hier verschillende vogels spotten en Konikpaarden spotten. Terwijl ik even op een bank geniet van het prachtige landschap zie ik de paarden op een heuvel grazen. Op deze plek besef ik maar eens temeer dat we in Nederland gewoon ontzettend mooie plekjes hebben. De prachtige lucht die weerspiegelt op het water maken het tot een idyllische locatie en ik kan hier schitterende foto’s maken.

De Molenplas is ontstaan door grindwinning en de natuur heeft zich hier volop ontwikkeld.

Het gebied rondom de Molenplas is een struingebied. Dit betekent dat wandelen overal is toegestaan, ook buiten de paden. Rondom de plas zijn grindpaden aangelegd en kun je wandelen over bruggen en stepping stones. Het water wordt daarnaast gebruikt voor recreatie. Verschillende kinderen hebben de grootste lol in het water en andere mensen dobberen lekker op een bootje. Ondertussen geniet ik van de kleurrijke bloemen en de verschillende vogels die ik in en rondom het water kan spotten.

Na de Molenplas steek ik de brug over de Oude Maas over. Ik passeer de Meerse Kamp en wandel parallel langs de Oude Maas waar behoorlijk wat bootjes overheen varen. Via een ander klappoort moet ik een stuk door een weiland van de Maasvallei lopen. Op de distels en groene bloemen wemelt het van de zandoogjes. Het pad voert langs de Visvijver. Hier is het even oppassen dat ik niet in de enorme koeienvlaaien stap. Niet veel verder zie ik de ‘boosdoeners’. Een groepje gallowayrunderen staart me van een afstandje aan. Deze runderen komen oorspronkelijk uit het zuiden van Schotland en worden in natuurgebieden ingezet als grazers. Ze hebben een ruig haarkleed zodat ze in koudere periodes kunnen overleven. De gallowayrunderen zijn niet agressief, maar je moet wel gepaste afstand houden.

Meer runderen zie ik bij de Huyskensplas. Ze zoeken hier de verkoeling van een plas water op en lijken hier vervolgens te spelen in het water. Aan de overzijde van het water spot ik ook weer enkele Konikpaarden. Met al die dieren is het maar goed dat ik mijn zoomlens heb meegenomen voor deze wandeling.

Ik bereik het plaatsje Stevensweert. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog werd dit dorp door de Spanjaarden omgebouwd tot een vestingstad. Er werd een aarden vestingwal met zeven bastions en vijf ravelijnen aangelegd. De zevenhoekige omtrek en het stratenpatroon heeft Stevensweert tot op de dag vandaag behouden. De originele vestingwal bestaat helaas niet meer, al zijn een aantal delen aan de hand van historische kaarten gereconstrueerd.

Stevensweert is een vestingstad met een historisch karakter. Hier kom ik zeker nog een terug.

Het historische centrum van Stevensweert is klein en compact en ziet er gezellig uit. De markt is het centrale hart van de vesting. Vanuit dit plein lopen 11 rechte straten die door de Spanjaarden zijn aangelegd. Als je dit van boven bekijkt, heeft het veel weg als de spaken van een wiel. Met klinkers wordt de plattegrond van de vesting uitgebeeld. Met de oude monumenten, de straatjes en de pleintjes heeft Stevensweert een echte historische uitstraling. Ik kom hier zeker nog eens terug om meer te ontdekken. Indien je meer wil weten over dit dorpje, kun je iedere eerste zondag van de maand deelnemen aan een themawandeling door Stevensweert.

Net buiten Stevensweert staat de Hompesche Molen, gebouwd in 1722. De molen is met 37 meter de hoogste stellingmolen van Limburg en is eigendom van de Vereniging Natuurmonumenten. Op de 2e en laatste zaterdag van de maand is er Open Huis. Dan kun je de molenaar aan het werk zien die je ook meer kan vertellen over de molen. Je kunt zelfs de nok beklimmen. Vanaf hier heb je uitzicht over drie landen. Jammer genoeg kan ik de molen tijdens mijn wandeling niet bezoeken.

Iets verderop kom ik uit bij het ‘Bomenmonument’. Hier staan enkele fossiele eiken. Zo’n 2000 jaar geleden werden deze eiken bedolven onder het slib en het grind van de Maas. Hierdoor vergingen ze niet, maar bleven ze goed geconserveerd. Bij de grindwinning waaruit de Molenplas is ontstaan kwamen de bomen weer tevoorschijn. Nu zijn ze hier neergezet als monument van de natuur. Bijzonder om hier even een stop te maken.

Nadat ik het Bomenmonument ben gepasseerd ben ik weer terug bij de auto. Opnieuw heb ik een prachtige wandeling gemaakt en ons eigen land verder ontdekt.