Twee weken geleden ben ik afgereisd naar mijn lievelingsstad Dresden. De trip stond eigenlijk in het teken van voetbal: Dynamo Dresden. Al jaren had ik het idee om eens een wedstrijd te bezoeken van Dynamo Dresden, maar het is er nog nooit van gekomen. Een paar weken geleden besloot ik om toch eens een een kaartje te kopen en een lang weekend Dresden ervan te maken. Een beter moment hadden we niet uit kunnen kiezen, want de wedstrijd ging tussen de nummers 1 en 2 en indien Dynamo Dresden niet zou verliezen, zou de ploeg ook kampioen worden van de 3. Liga. Het zonnetje scheen, het was lekker warm, een kampioenswedstrijd en een lang weekend in mijn geliefde Dresden. Kortom, genoeg ingrediënten voor drie fantastische dagen.
Geschiedenis van Dynamo Dresden
De Sportgemeinschaft Dynamo Dresden werd officieel op 12 april 1953 opgericht. De club bestond echter al eerder onder de naam Dresdner SC, maar deze club werd na de Tweede Wereldoorlog opgeheven. Leden van Dresdner SC richtten vervolgens SG-Dresden-Friedrichstadt op, een club voor de Volkspolizei van Dresden. De ploeg werd op 12 april 1953 uiteindelijk hernoemd naar SG Dynamo Dresden en enkele weken later kon de club direct feestvieren na het eerste kampioenschap in de DDR-Oberliga in 1953. In het DDR-tijdperk werd Dyanmo Dresden van 1953 tot 1991 tien maal kampioen, en daarmee is het na Dynamo Berlin, de succesvolste voetbalclub in de DDR geweest. In 1971 won de club de dubbel (beker en het landkampioenschap) en was het daarmee de eerste club in de DDR die dat bereikte. Het feit dat de Stasi een grote invloed had op de competitie in de DDR, zorgde ervoor dat door omkopingen of dreigementen Dynamo Berlin van 1979 tot 1988 maar liefst toen maal achter elkaar kampioen werd. Na twee kampioenschappen van Dynamo Dresden in 1989 en 1990 begon de ploeg aan het laatste DDR-Oberliga seizoen. Door de val van de muur werden de ploegen uit de DDR samengevoegd met de Bundesliga en 2. Liga van West-Duitsland. Een aantal club kon aan de hand van de positie op de ranglijst doorstromen naar deze competities, de rest zou afzakken naar de amateurtak. Hansa Rostock werd uiteindelijk kampioen, Dynamo Dresden werd 2e waarmee beide ploegen naar de Bundesliga konden. Maar in de Bundesliga had de ploeg het zwaar en speelde het in de onderste regionen. Nadat de club in financieel zwaar weer kwam, degradeerde de ploeg naar het 3e niveau. Pas in het seizoen 2004 speelde de ploeg weer op het 2e niveau, maar dat duurde maar twee jaar. In 2011 promoveerde Dynamo Dresden opnieuw naar het de 2. Liga, maar in het siezoen 2013-2014 ging het opnieuw mis nadat de ploeg in de beslissende degradatiewedstrijd met 2-3 verloor van Arminia Bielefeld. Dit seizoen gaat het beter met de club. De financiële schulden zijn inmiddels weggewerkt en de club staat op het punt om kampioen te worden van de 3. Liga.
Het stadion en de fans
Ondanks dat Dynamo Dresden al sinds 1995 geen Bundesliga speelt, is de club enorm groot. Dat is ook terug te zien aan de supportersschare en het stadion. Op 1896 werd er een sportterrein aangelegd wat de thuishaven was voor de oudste Duitse voetbalclub; Dresden English FC. In 1922 werd er begonnen aan de bouw van het huidige stadion dat op 16 mei werd geopend onder de naam Dresdner Kampfbahn. Het bood plaats aan 24.000 toeschouwers. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het stadion zwaar beschadigd, maar werd het weer opgebouwd en in 1951 heropend onder de naam Rudolf-Harbig Stadion. Omdat de naam niet aan het ideaalbeeld van de DDR overeenkwam, werd het stadion in 1971 hernoemd naar het Dynamo-Stadion. Na de val van de muur onderging het stadion een grote renovatie om aan de Europese eisen te voldoen. Dynamo Dresden gleed alsmaar verder af en er waren financiële schulden. Toch werd het sterk verouderde stadion in 2007 verbouwd. In de zomer van 2009 was het stadion gereed en bied het plaats aan 32.066 overdekte plaatsen. Ter vergelijking; dat is bijna evenveel als het Philips Stadion van PSV.
De fans van Dynamo Dresden zijn fanatiek en uiterst trouw. Ondanks dat de ploeg lange periode op het 3e niveau heeft gespeeld, moedigden gemiddeld 23.639 fans per wedstrijd de ploeg aan. Een ongelooflijk aantal wat zelfs in de Eredivisie nauwelijks wordt gehaald. Met name wedstrijden tegen Hansa Rostock en Erzgebirge Aue worden goed bezocht vanwege de rivaliteit. Het K-block is het meest actieve en fanatieke deel van het stadion. Met een choreograaf wordt het vak opgezweept en worden grote sfeeracties bedacht. Dankzij de fans van Dyanmo Dresden heeft de club ook een record in handen van het grootste spandoek ter wereld ooit in een stadion gezien. Het spandoek ging vrijwel het gehele stadion rond tijdens de wedstrijd tegen 1. FC Magdenburg in 2015. De beelden gingen de gehele wereld over. Hoewel het stadion vrijwel wekelijks uitverkocht is en de fans soms enorm ludiek zijn, staan de fans ook regelmatig ter discussie vanwege wangedrag. Na ongeregeldheden in 2012 tijdens een duel tegen Hannover 96 werd Dyanmo Dresden in het seizoen 2013-2014 geweerd uit het bekertoernooi en de schorsing werd na aanhoudende misdragingen gehandhaafd. Ook twee weken voor de wedstrijd waren er bij de uitwedstrijd tegen 1. FC Magdenburg ongeregeldheden, waardoor Dyanmo Dresden met een statement kwam in de dagen voor de wedstrijd die wij zouden bezoeken.
De wedstrijd tegen Erzgebirge Aue
Afgelopen weekend was het zover. Dynamo Dresden tegen Erzgebirge Aue, de nummer 1 tegen de nummer 2. Een streekderby, een beladen duel en zolang Dynamo Dresden niet zou verliezen, was de club kampioen. Het stadion was al vrij snel uitverkocht nadat de kaartjes op de markt kwamen, dus ik was uiterst blij dat we erbij konden zijn. Nadat we in de Altstadt van Dresden hadden gelopen was het rond 12.30 tijd om de gele massa naar het stadion te volgen. Het stadion stond niet ver van de Altstadt af en is goed te voet bereikbaar. Rondom het stadion kwamen de fans samen en dronken ze op straat bier. Het voordeel aan Duitsland is dat de flessen ook netjes in dozen worden verzameld, je zult hier nauwelijks gesneuveld glaswerk zien. Het zag er allemaal erg vredig uit. Op de weg naar de ingang waar wij naar binnen moesten, kwamen ondertussen ook de supporters van Erzgebirge Aue aan. Politiebusjes hielden de straat afgezet terwijl de luidruchtige fans het stadion binnen reden. Door de afzetting moesten we even omlopen, maar we kwamen bijtijds in het stadion. Uiteraard nog even een sjaal gekocht, want tijdens zo’n beladen duel moesten we wel iets geel/zwarts hebben. We namen plaats in het B1 block, recht achter het doel tegenover het luidruchtige K-Block. Nog voor de wedstrijd begon hielden we een minuut stilte voor een fan die een week eerder in het stadion overleed aan het gevolg van een hartstilstand. Ook de luidruchtige Aue fans waren stil, waarvoor hulde. Na het fluitsignaal kwam de sfeer direct los. Het K-Block had een prachtige sfeeractie opgezet en het zag er uiterst indrukwekkend uit. Stiekem moet ik zeggen dat ik ook meer naar dat vak heb gekeken, dan naar de wedstrijd zelf. Massaal zingen ze, springen ze en zijn ze continu bezig. Iets wat je niet in veel stadions ziet. De sfeer leek al heel snel nog beter te worden toen er werd gescoord door Dresden. Het doelpunt werd echter afgekeurd wegens buitenspel. Kansen stapelden zich op en uiteindelijk was het de aanvoerder Michael Hefele die een voorzet binnenkopte. 1-0 voor Dynamo Dresden, tevens de ruststand.
We hadden goede hoop dat Dresden door zou gaan en er nog een doelpunt in zou prikken in het doel waar wij achter zaten. Maar na de rust werden de gasten beter en kwam Dresden er nauwelijks aan te pas. Op het K-Block waren de supporters ook inmiddels bezig iets voor te bereiden, want een enorm spandoek bleef minutenlang boven de hoofden van de fans hangen. Tot opeens het spandoek aan de kant werd geschoven en er een enorme paarse ballon in de vorm van een varken met het Aue logo tevoorschijn kwam. Grote hilariteit op de tribune en er was direct weer sfeer. Helaas prikten de gasten de 1-1 binnen en werd het weer behoorlijk spannend. Verliezen was absoluut geen optie vandaag. Gelukkig kwamen er ook weer enkele kansen voor Dynamo Dresden, maar de bal wilde er niet meer in. Na drie minuten blessuretijd floot de scheids af en was Dynamo Dresden dus kampioen.
Geen kampioensfeest, maar wel onder de indruk
Na het fluitsignaal verwachtte ik een enorm feest. Wie kampioen wordt, viert normaal gesproken toch direct feest. Maar het bleef opvallend rustig in het stadion. Ook de spelers en technische staf waren behoorlijk ingetogen. De spelers bedankten de fans, met name in het K-Block. Aanvoerder en doelpuntenmaker klom in het vak en schreeuwde door de luidspreker naar de fans om hen op te zwepen. Maar daar bleef het bij. Er werd geen beker overhandigd en er werd verder geen feest gevierd. Een beetje beduusd verlieten we het stadion en verbaasden we ons ook dat het buiten allemaal uitermate kalm was en niemand echt uitzinnig van vreugde was. Een feest in de stad zou er derhalve ook niet echt in zitten. Toen ik later iemand vroeg waarom er geen feest was, refereerde de man naar de rellen twee weken terug. Het team zou bij een kampioenschap pas op de laatste speeldag worden gehuldigd met een feest erbij. Jammer, daar zullen wij immers niet bij zijn.
Ondanks dat er geen feest was, ben ik extreem onder de indruk van de gehele middag. Het stadion, wat bijna even groot is als het Philips Stadion. Veel Eredivisie ploegen zouden maar al te graag zo’n stadion willen hebben. Ondanks dat we een wedstrijd op het 3e niveau hebben bekeken, zaten er 29.653 fan in het stadion. Het K-Block dat 90 minuten lang van zich liet horen en twee mooie sfeeracties had voorbereid. Daarbij is de club weer terug op het tweede niveau, daar waar ze ook zeker thuishoren. Ik was al fan van Dynamo Dresden, maar inmiddels kan ik absoluut zeggen dat ik een echte fan ben geworden.
Kijk eens naar de volgende sfeerbeelden van de wedstrijd:
Ik ben niet op zoek naar de toeristische hotspots die iedereen kent. Liever ga ik op zoek naar de hidden gems. Ik neem graag de tijd om een stad of regio goed te ontdekken en duik graag even de natuur in. Ooit begonnen met het bouwen van een website waar ik schreef over mijn reizen. Zo is Reizen & Reistips ontstaan. In 2024 de ultieme beloning voor mijn werk gekregen met de Golden Pen Award!
Het onderhouden van Reizen & Reistips kost tijd en geld. Vinden jullie mijn verhalen leuk en willen blijven genieten van mijn reisavonturen? Dan kunnen jullie mij steunen door op deze site tours of accommodaties te boeken. Ook kunnen jullie mij een kleine gift sturen via Buy me a Coffee (of een biertje). Alvast bedankt!