Hike naar de hangende gletsjer Ventisquero Colgante

Het Parque Nacional Queulat is gelegen in het noorden van Patagonië, niet ver van Puyuhuapi. Om het gebied te beschermen, werd in 2017 het Parque Nacional Queulat opgericht. In dit nationaal park draait alles om natuur en landschap. Vroeger was het gehele gebied bedekt met ijs, maar door de eeuwen heen is het ijs gesmolten en het huidige landschap gevormd. Queulat betekent in de taal van het Chono-volk ‘geluid van watervallen’. Niet geheel gek dat je er dus een aantal prachtige watervallen kunt bewonderen, waaronder de 30 meter hoge Salto Padre Garcia. Verder bestaat het landschap uit een gematigd regenwoud, fjorden, grillige rotswanden met besneeuwde bergtoppen, meren en gletsjers. Het hoogtepunt van dit natuurgebied is de Ventisquero Colgante, een spectaculaire hangende gletsjer. Je kunt de hangende gletsjer bewonderen vanaf een uitkijkpunt dat alleen te voet bereikbaar is.

Wandelroutes in Parque Nacional Queulat

De beste manier om het natuurgebied te ontdekken is door je wandelschoenen aan te trekken en te wandelen. Veel mensen komen alleen voor de Ventisquero Colgante naar het Parque Nacional Queulat. Mocht je voldoende tijd hebben, kun je meerdere wandelingen maken. Hieronder vind je de officiële wandelroutes:

Los Pumas Trail – 10,5 kilometer (heen en terug)
Mirador del Ventisquero Trail – 6,8 kilometer (heen en terug)
Laguna Témpanos Trail – 2,2 kilometer (heen en terug)
Mirador Panorámico Trail – 800 meter (heen en terug)
Aluvión Trail – 2,2 kilometer (heen en terug)
Salto Padre García Trail – 600 meter (heen en terug)

De Ventisquero Colgante behoort tot de absolute hoogtepunten van de Carretera Austral. Uiteraard staat een bezoek aan de hangende gletsjer ook op ons programma tijdens onze reis. We zijn in Puyuhuapi en rijden door naar Puerto Aisen. Onderweg kunnen we een stop maken in het Parque Nacional Queulat. Hoewel het aangeraden wordt om zo vroeg mogelijk naar de gletsjer te wandelen, kiezen wij ervoor om eerst in Puyuhuapi nog een korte wandeling te maken omdat er in de loop van de ochtend nog kans is op regen. De voorgaande dagen hebben we redelijk wat pech gehad met het weer. Tijdens onze wandeling naar de hangende gletsjer in Parque Nacional Corcovado kwam het met bakken naar beneden. Het pad was volledig ondergelopen met water en het was geen pretje om even te genieten van de Ventisquero Yelcho. Hopelijk kunnen we ditmaal onze schoenen drooghouden.

Startpunt van de wandeling

Vanuit Puyuhuapi is het slechts een half uur rijden naar de ingang van het nationaal park. Allereerst moeten we entree betalen bij de ingang. Bij onze accommodatie in Puyuhuapi kregen we gelukkig de tip dat we ons vooraf moesten registreren voor een bezoek aan het nationaal park, dus we hebben ons braaf vooraf al geregistreerd. Het betalen verloopt dus vrij vlot. Vervolgens krijgen we van een parkranger uitleg over het natuurgebied, de regels waar we ons aan moeten houden en de route naar de hangende gletsjer. Daarna mogen we verder rijden naar de parkeerplaats bij de camping en het startpunt van de wandelroute. Voor deze wandeling heb je overigens geen gids nodig. Het pad naar de gletsjer wijst voor zich.

Beklimming over een drassig pad

Direct bij de start van de wandeling moeten we de loopbrug over de Ventisquero rivier oversteken. De rivier wordt gevoed door het smeltwater van de gletsjer en door de extreme regenval de voorgaande dagen is het een wilde rivier geworden. Hierna beginnen we aan een kleine beklimming. Op zich is het pad niet heel moeilijk, maar het pad heeft flink geleden door de regen. Het is modderig en op sommige stukken staat het volledige pad onder water. Af en toe is het dus over stenen, takken en boomstammen springen om geen natte schoenen te halen. Helaas kosten deze hindernissen tijd en inmiddels begint het opnieuw te regenen. Het leukste stuk is als we zowat door een rivier omhoog moeten beklimmen. We horen ondertussen gerommel dat verdacht veel lijkt op onweer. Met de regen en donkere wolken vrezen we dat we midden in een onweerswolk terecht zijn gekomen. Maar niets blijkt minder waar.

Zicht op de hangende gletsjer

Na 1,5 uur wandelen bereiken we het eindpunt van de wandelroute en hebben we zicht op de hangende gletsjer boven de klif. Het zicht is spectaculair. Door het smeltende ijs creëert de gletsjer twee watervallen en dat ziet er ontzettend bijzonder uit. Het gerommel dat we eerder hoorden, waren delen van de gletsjer die naar beneden waren gestort. Andere mensen hebben het gezien en vertellen ons dat we vooral geduld moeten hebben. Na een tijdje horen we het gerommel weer en breekt er een stuk van de gletsjer af. Dit gaat gepaard met een flink lawaai. Een lawine van sneeuw en ijs stort naar beneden en klapt op de rotsen wat een gigantische wolk van sneeuw zorgt. Niet veel later breekt er opnieuw een stuk ijs af. Dit is zo’n gigantisch stuk ijs, dat één van de watervallen verdwijnt. Pas nadat er nog een derde stuk ijs afbreekt, is de tweede waterval weer terug.

Prachtig, maar treurig

Het afbreken van het ijs zorgt natuurlijk voor een schitterend tafereel. Ik kan niet ontkennen dat ik vurig hoopte dat een aantal brokken ijs zouden afbreken. Maar toch is het een ongelooflijk triest beeld. Het is nauwelijks voor te stellen, maar een aantal eeuwen geleden lag de gletsjer op zo’n 100 meter van de kust. Tegenwoordig ligt de gletsjer op 8 kilometer van de kust! De sporen van de bewegende ijsmassa zijn goed zichtbaar in het landschap. De opwarming van de aarde zorgt ervoor dat de gletsjer zich nog sneller terugtrekt. Met dit in het achterhoofd kijk je toch met een dubbel gevoel naar die twee watervallen en de gigantische ijsbrokken die naar beneden storten.

Aangezien je tot 13:30 toegang hebt tot het Parque Nacional Queulat, is het verstandig om in de ochtend hierheen te gaan. Daarom is het verstandig om in de buurt te overnachten. Puyuhuapi is het dichtstbijzijnde dorp van het nationaal park en het heeft alle benodigde faciliteiten. Je vindt hier accommodaties, restaurants en supermarkten. De accommodaties zijn vrij basic. Wij hebben overnacht in Cabañas Turin, een eenvoudig huisje waar je met 6 mensen kunt overnachten. De eigenaar is vriendelijk en spreekt perfect Engels en in het huisje biedt alles wat je nodig hebt. Waaronder een houtkachel, die je zeker nodig hebt tijdens de koudere maanden. Op loopafstand van het huisje vind je een aantal simpele supermarkten. Voor het avondeten kan ik Restorán Comuy-Huapi aanbevelen.

Het is overigens mogelijk om te kamperen in het Parque Nacional Queulat. Per persoon betaal je zo’n 10.000 CLP per nacht, maar de voorzieningen zijn basic. Je dient ook je eigen eten mee te nemen.

De Carretera Austral wordt omschreven als één van de mooiste autoroutes van Zuid-Amerika. In totaal is deze route 1247 kilometer lang. De route loopt volledig in Chili, in het noordelijke deel van Patagonië. Veel mensen rijden de Carretera Austral met een camper of huurauto. Anderen liften of reizen met de motor of fiets. De route begint in Puerto Montt en eindigt in de kleine nederzetting Villa O’Higgins. Een groot gedeelte van de route is onverhard. Onderweg passeer je de ruige en ongerepte natuur van Chili. Maak verschillende stops om te genieten van enkele outdoor activiteiten. Persoonlijk vond ik vooral onze hike naar de Glaciar Calluqueo en de Volcán Chaiten echte hoogtepunten. Benieuwd hoe wij onze route hebben gereden? Lees dan het artikel met onze Carretera Austral reisroute.

Ben jij benieuwd hoeveel wij hebben uitgegeven tijdens onze reis? Ik heb alle alle kosten voor de Carretera Austral op een rijtje gezet.