Wandelen in Patagonië: Sendero Piedra Clavada

De wandelroute ligt in het Reserva Nacional Lago Jeinimeni, in de regio Aysén. Dit reservaat is onderdeel van Parque Nacional Patagonia. Officieel werd dit nationaal park opgericht in 2018 door een samenvoeging van Reserva Nacional Lago Jeinimeni, Reserva Nacional Lago Cochrane en een stuk land dat werd aangekocht en hersteld door de Tompkins Conservation. Het landschap bestaat uit ruige bergen, diepe valleien, kristalheldere meren en de eindeloze Patagonische steppe. In het gebied leven onder meer guanaco’s, nandoes, viscacha’s, poema’s, vossen en talloze vogelsoorten, waaronder de Andescondor. De beste manier om dit gebied te ontdekken? Te voet. Je kunt hier dagenlang mooie wandelingen maken.

Wandelroutes in Parque Nacional Patagonia

Het park is opgedeeld in drie sectoren, elk met hun eigen wandelroutes.

Sector Valle Chacabuco

• Sendero La Confluencia (3 kilometer, gemiddeld)
• Sendero La Vega (7 kilometer, gemakkelijk)
• Sendero Cañadón Chacabuco (16 kilometer, gemiddeld)
• Sendero Lagunas Altas (23 kilometer, moeilijk)
• Sendero Loops Avilés (16 kilometer, gemiddeld/moeilijk)
• Sendero Lago Chico (12 kilometer, gemiddeld)

Sector Tamango

• Sendero Los Carpinteros (4,6 kilometer, gemiddeld)
• Sendero Los Ciruelillos (1,3 kilometer, gemiddeld/moeilijk)
• Sendero Los Coigües (4,6 kilometer, gemiddeld)
• Sendero Los Ñirres (2,8 kilometer, gemiddeld)
• Sendero Huemules (680 meter, gemiddeld)
• Sendero Las Águilas (3,2 kilometer, gemiddeld)
• Sendero Las Lengas (4,8 kilometer, gemiddeld/moeilijk)
• Sendero Los Valles (4,6 kilometer, gemiddeld)
• Sendero Los Pumas (4,2 kilometer, gemiddeld)
• Sendero Los Cóndores (3 kilometer, moeilijk)
• Circuito (10, 20 of 35 kilometer, gemiddeld/moeilijk)

Sector Jeinimeni

• Sendero Piedra Clavada (10 kilometer, gemiddeld)
• Sendero Escorial del Silencio (1,6 kilometer, gemakkelijk)
• Sendero Mirador Lago Jeinimenu (1 kilometer, gemakkelijk)Sendero Laguna Esmeralda (5 kilometer, gemiddeld)

En verder heb je nog de Circuito Jeinimeni (48,5 kilometer) en Circuito Tamango (20 kilometer). Zoals je kunt zien is er volop keuze en mocht je meerdere dagen in Parque Nacional Patagonia verblijven, kun je ervoor kiezen om een aantal wandelingen te maken.

Wij maakten twee wandelingen in Parque Nacional Patagonia: Sendero La Vega en Sendero Piedra Clavada. Oorspronkelijk hadden we nog een derde hike gepland, maar door problemen met onze accommodatie in Cochrane verloren we een halve dag en moesten we improviseren.

De rit naar het startpunt

Vanuit Mallin Grande rijden we twee uur over gravelwegen langs het imposante Lago General Carrera. De route is verraderlijk, zelfs als je een 4×4 hebt. In 2016 slipte ik uit een bocht, draaide 360 graden en belandde met de auto in een sloot. Dat had heel anders kunnen aflopen. Dit keer rijd ik extra voorzichtig. Het is gelukkig geen ramp om hier rustiger te rijden, want het landschap is fantastisch. We maken een stop bij het uitzichtpunt op Laguna Verde, zien de sierlijke flamingo’s en onderweg spotten we ook nog vos. In Chili Chico vragen we bij het toeristenbureau na of we entree moeten betalen. Dit is voor ons niet het geval, dus we rijden door naar de ingang van Reserva Nacional Lago Jeinimeni. Hier hoeven we ons alleen bij de ingang te registreren. Op de parkeerplaats staat geen enkele andere auto. Wij zijn hier helemaal alleen.

De steile klim en cirkelende condors

Op aanraden van onze accommodatie lopen we de route tegen de klok in. Dat betekent dat we met een pittige klim beginnen. Onze aandacht gaat al snel uit naar de vogels die boven ons cirkelen. Als we onze zoomlenzen erbij pakken, blijken het de imposante Andescondors te zijn. Terwijl ik de vliegende condors fotografeer, zijn Noreen en Thijs een stuk doorgelopen om ze van een hoger punt te kunnen fotograferen. Ze zien vervolgens op de rotsen nog meer condors, maar dan van dichtbij. Wauw, wat een gigantische vogels zijn het. Prachtig om te zien. Als we iets verderop een steile heuvel op moeten, raken we het pad kwijt. Er staan kleine paaltjes met rode lintjes die we moeten volgen, maar ze vallen nauwelijks op in dit landschap. Kris kras zoeken we dus een weg omhoog. Eenmaal boven zien we gelukkig weer een fatsoenlijk pad.

Een buitenaards landschap: Valle Lunar

Eenmaal boven bereiken we Valle Lunar. Letterlijk vertaald: maanvallei. En zo ziet het er ook uit. Surrealistische rotsformaties in allerlei verschillende kleuren. Het lijkt inderdaad alsof we ineens in een buitenaardse omgeving zijn beland. Ergens doet het me denken aan Bryce Canyon of Cappadocië. De foto’s die we hier maken komen nauwelijks over hoe prachtig dit landschap is. Gelukkig kunnen we met onze eigen ogen genieten. Helemaal alleen zijn we overigens niet. Boven de toppen van de heuvels zien we een aantal koppen uitsteken. Het zijn guanaco’s die ons van een afstand scherp in de gaten houden. We moeten er om lachen, want het ziet er vrij kolderiek uit.

Rotstekeningen in Cueva de las Manos

Het is prachtig om langs de Valle Lunar te wandelen, maar we moeten goed opletten waar we lopen. Het pad loopt over de steile heuvels en de losse steentjes op het pad zijn verraderlijk. Als je hier uitglijdt, val je een flink stuk naar beneden. Van een afstand ziet het er in ieder geval geweldig uit. We zijn toch maar kleine mensjes in zo’n uitgestrekt gebied. We bereiken de Cuevas de las Manos. Vroeger leefden de Aoniken en Tehuelches-volkeren in dit landschap. Het waren nomadische jagers die vooral jaagden op guanaco’s. Ze leefden in grotten en hebben hun sporen achtergelaten in deze grotten. Zo hebben ze rotstekeningen gemaakt van onder meer menselijke handen. Het zijn geen handafdrukken, maar gestencilde contouren. De grot die we tijdens deze wandeling aantreffen is gesloten en de handen zijn niet heel goed zichtbaar. Mocht je dit interessant vinden, kan ik het aanraden om de Cueva de las Manos in Argentinië te bezoeken.

De imposante Piedra Clavada

Na de beklimming volgt een gemakkelijke afdaling. Nou ja, makkelijk… tot ik uitglijd en half in de modder lig. Gelukkig heeft niemand het gezien en kan ik doen alsof het nooit gebeurd is. Dan verschijnt de Piedra Clavada, een 40 meter hoge rotspilaar, uitgesleten door de wind. Als een soort obelisk rijst deze rotspilaar uit de grond op. Een echt natuurwonder in het desolate landschap. Niet alleen de Piedra Clavada is een bijzonder natuurverschijnsel, ook de omliggende rotsen hebben allerlei vreemde vormen en mooie kleuren. Terwijl we verder lopen, duikt er plots een tegenligger op. Geen mens, maar een paard. Het dier passeert ons alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Een geweldige afsluiting van een prachtige wandeling. Ons rest nu nog de rit terug naar Mallin Grande.

De Sendero Piedra Clavada ligt in de buurt van Lago General Carrera. Een deel van de populaire route Carretera Austral loopt langs dit gigantische meer. Het startpunt van de wandeling ligt echter op de grens bij Chili en Argentinië en op zo’n 4 uur rijden van de Carretera Austral route. Als je de Carretera Austral route volgt, moet je bij het kleine dorpje Aldana de Ruta 265 nemen. Deze weg volg je helemaal tot aan Chili Chico. Neem net voor de grens met Argentinië de X-753. Vanaf dit punt is het nog zo’n 45 minuten rijden over een ruwe gravelweg tot aan de de ingang van het Reserva Nacional Lago Jeinimeni. Hier moet je je registreren en eventueel betalen. Wij hoefden in 2023 niet te betalen, maar alleen onze namen registreren. Vanaf hier rijd je nog een stukje verder tot je de parkeerplaats bereikt.

Hoewel Lago General Carrera aan de Carretera Austral ligt, zijn er niet veel accommodaties te vinden rondom het meer. De meeste accommodaties vind je in het dorpje Puerto Río Tranquilo, een populaire plek voor backpackers en de Carretera Austral reizigers. Dit dorpje ligt echter op 4 uur rijden van de wandeling en is daardoor niet echt een optie. Dichterbij het startpunt van de wandeling liggen Chili Chico in Chili en Los Antiguos in Argentinië. Beide dorpjes hebben een aantal accommodaties en voorzieningen, maar ze liggen een aardig stuk van de Carretera Austral route. Wij sliepen in het dorpje Mallin Grande bij Patagonia Acres. Ik had al eerder hier geslapen en had zeer goede ervaringen. Deze accommodatie ligt halverwege de Carretera Austral en het startpunt van de wandeling. Vanaf Mallin Grande is het nog altijd ruim 2 uur rijden tot het startpunt van de wandeling.

De regio Aysén en Parque Nacional Patagonia heb ik inmiddels twee keer bezocht. In 2016 eindigde mijn roadtrip door het zuiden van Patagonië in dit gebied, en het maakte zoveel indruk dat ik graag nog eens wilde terugkeren. In 2023 kreeg ik die kans en reed ik de Carretera Austral, een prachtige route dwars door Patagonië. Voor iedere avontuurlijke reiziger kan ik Patagonië aanraden. Beide roadtrips waren bijzondere ervaringen die ik iedereen kan aanraden.