Reisverslag Amerika #19: Een bos vol mammoetbomen

Na een prima ontbijt in het slaperige Ridgecrest, pakken we onze spullen weer in en maken we ons op voor een trip naar het Sequoia National Park. We stellen de TomTom in beginnen aan onze rit. Het zou een trip van zo’n twee uur zijn waarbij we een groot gedeelte over de California State Route 178 moeten rijden. Halverwege zouden we vervolgens deze weg moeten afslaan en alsmaar rechtdoor richting het park moeten rijden. Wanneer wij echter afslaan komen we in een niemandsland uit. We rijden tussen groene velden waar geen enkel huis te bekennen is en we laten de bewoonde wereld steeds verder achter ons. Het zal toch wel goed zijn denken we? We blijven daarom verder rijden. De twijfel slaat alleen verder door als we geen enkel bord meer tegenkomen en de wegen steeds smaller worden, dit kan gewoon niet goed zijn. Wat blijkt? We hebben in de TomTom het Sequoia National Forest ingegeven. Geen idee waar deze weg naartoe leidt, maar niet naar de ingang van het Sequoia National Park. Ik keer de auto om en we gaan op zoek naar de juiste weg. Om hier te komen moeten we een bergachtig gebied passeren waar we de ene na de andere haarspeldbocht passeren.

Gelukkig komen we na enige vertraging weer op een hoofdweg terecht en wordt het Sequoia National Park eindelijk weer aangegeven. In de middag bereiken we dan eindelijk de ingang van het Foothills Visitor Center.

Sequoia National Park is gelegen naast het Kings Canyon National Park en worden samen als één National Park beheerd. De meeste bezoekers komen echter voor de enorme sequoiadendron, de grootste boomsoort ter wereld qua volume. Hier kunnen bezoekers vele wandelingen maken over goed onderhouden wandelpaden. Het Giant Forest is het drukst bezochte deel van het park omdat hier de grootste boom ter wereld staat. Het Kings Canyon National Park is voor een groot deel niet toegankelijk met de auto en wordt meer bezocht door de meer ervaren backpackers. Hier zijn diepe kloven, heel veel watervallen en meren en prachtige rotspieken van meer dan 4000 meter hoog te bewonderen. De Giant Grove, een kalksteengrot, is het meest bezochte gebied van Kings Canyon. Wij zullen ons alleen focussen op het Sequoia National Park en hebben enkele wandelingen uitgestippeld.

Zodra we het park inrijden volgt een leuke weg vol haarspeldbochten waarbij we langzaam de berg op rijden. Voor mij geen enkel probleem, maar Lianne wordt compleet duizelig van alle bochten. Hoe rustig ik ook rijd, de bochten moeten toch gemaakt worden. Op deze manier ben je ongeveer een half uur aan het rijden alvorens je bij het Giant Forest Museum aankomt. Hier kunnen we de auto parkeren en vanuit hier lopen we naar het startpunt van de Big Tree Trail. Dit is een korte en eenvoudige wandeling van 1.2 kilometer tussen de enorme sequoiabomen. De paden zijn geasfalteerd en daarom goed begaanbaar. Via deze wandeling maken we kennis met de enorme bomen. Ze zijn echt duizelingwekkend groot en behoorlijk indrukwekkend.

Sommige bomen hebben een zwarte bast, gevolgen van een brand. Het klinkt misschien een beetje vreemd, maar de bomen hebben deze branden nodig. De National Park Service is lang bezig geweest met het voorkomen van de bosbranden, maar hierdoor kwamen er geen nieuwe bomen bij. Na een onderzoek kwam men erachter dat de zaadjes in de dennenappelen van de bomen pas worden losgelaten wanneer ze heet worden, bijvoorbeeld door een bosbrand. De vegetatie op de grond brandt weg en ook kleinere bomen zullen verbranden waardoor er ruimte wordt gemaakt op de vruchtbare grond. De sequoiabomen zelf hebben een dikke bast van 60 centimeter en zorgen ervoor dat de belangrijkste delen van de boom niet worden aangetast. Om er voor te zorgen dat de sequoiabomen zich kunnen voortplanten worden er dus gecontroleerde vuurtjes gesticht. Hierdoor kan het dus zijn dat je zwartgeblakerde basten ziet.

Een sequoiaboom zal pas vergaan door de oudheid (ze kunnen een paar duizend jaar oud worden), extreme weersomstandigheden, onweer of door zachte grond waardoor ze omvallen. Het hout is verder onbruikbaar.

Iets verderop maken we een tweede wandeling bij de Sherman Tree Trail. Hier wandelen we naar de bekendste boom van het Sequoia National Park, de General Sherman. Deze boom is de meest bezochte bezienswaardigheid van dit park. En niet voor niets, want deze boom is de grootst levende organisme op aarde. Toch is de General Sherman niet de grootste boom ter wereld, maar heeft de boom wel de grootste volume. In Coast Redwood staat de grootste boom ter wereld en in Mexico staat een boom met de grootste omtrek ter wereld. Desondanks is de General Sherman tree met een hoogte van 83,8 meter en een diameter van 7,7 meter is deze boom behoorlijk indrukwekkend en rekt het ook veel bezoekers.

Vanaf de parkeerplaats gaat een geasfalteerd pad vrij steil naar beneden. Na de afdaling bereiken we direct de General Sherman Tree, dat door hekken wordt beschermd. Vanaf hier start ook de Congress Trail, een andere wandeling in het Giant Tree Forest, maar deze zullen we vandaag niet gaan lopen.

De zon gaat tussen het bladerdek van de enorme bomen langzaam onder. De omgeving kleurt langzaam goudgeel en wij moeten de weg naar beneden weer vervolgen. Het is bizar hoe snel het hier eigenlijk donker wordt, want binnen de kortste keren is de zon al onder. Dit levert spectaculaire kleuren op in de hemel waarvoor ik natuurlijk een korte stop maak. Onderweg komen we nog enkele herten tegen midden op de weg, het is dus ook goed uitkijken voor deze dieren.

In het dorpje Three Rivers gaan we op zoek naar een eettentje. Heel veel zijn er niet te vinden in dit gebied. Via TripAdvisor vinden we een pizzeria niet ver van ons hotel. Hier krijgen we echt zo’n vette pizza voorgeschoteld dat we ons nadien helemaal niet goed voelen. Gelukkig kunnen we deze vette pizza er morgen weer ‘aflopen’ tijdens een mooie wandeling door het bos vol mammoetbomen.