Reisroute Turkije: 10 dagen Zwarte Zee kust

De reis naar de Zwarte Zee kust begint in Düsseldorf. Er zijn directe vluchten naar het vliegveld van Trabzon, maar de vliegtijden zijn behoorlijk ongunstig aangezien je midden in de nacht zal arriveren. Daarom kiezen we ervoor om een tussenstop te maken in Istanboel. Zo arriveren we aan het einde van de middag in Trabzon. Via Sunny Cars huren we een auto. Wanneer je bij Sunny Cars een auto huurt, ben je er altijd zeker van dat je goed verzekerd bent. Rijden in Turkije is altijd een avontuur. Zeker als je de grotere steden bezoekt. Dat blijkt maar weer als we ons hotel proberen te bereiken. Het hotel is gelegen in het centrum van de stad, maar de navigatie weet geen fatsoenlijke route te vinden. Na drie maal verkeerd te zijn gereden, geef ik het op. Ik parkeer de auto ergens in de buurt van het hotel en vraag of het personeel ons kan helpen. Natuurlijk kunnen ze dat. De Turken zijn wat dat betreft altijd vriendelijk en bereid om te helpen. Nadat we zijn ingechecked, is het tijd om wat te eten en een korte ronde door het centrum te maken. Trabzon is een levendige stad met een mix van verschillende religies, talen en culturen. De volgende dag zullen we de stad echt gaan verkennen.

Overnachting: TS Park Hotel in Trabzon (2 nachten)

Wanneer we ontbijten schijnt het zonnetje. Maar het weer kan snel veranderen in deze regio. De regio Trabzon is bergachtig en bergen zijn altijd onvoorspelbaar. Het is ineens mistig en bewolkt als we beginnen aan onze ontdekkingstocht door Trabzon. De beste manier om een stad en de cultuur de lokale bevolking te verkennen, is door een bezoek te brengen aan de markt of bazaar. Hier krijg je altijd een inkijkje hoe de mensen leven, wat de gebruiken zijn en wat de lokale specialiteiten zijn. De grote traditionele broden van Trabzon zijn bijvoorbeeld een echte specialiteit van de regio. Je ziet de mooie broden in verschillende bakkerijen gebakken worden.

Een uniek gebouw in de stad is de Şehir Camii. Deze gigantische moskee moet plaats bieden aan 150.000 mensen, maar is nog in aanbouw. Deze moskee zal het grootste bouwwerk aan de oostelijke zijde van de Zwarte Zee worden. Het is de bedoeling dat de moskee in 2024 zal worden afgerond. Hoog op de heuvels staat het oude kasteel. Van een afstand kun je de oude buitenmuren nog bewonderen, maar je kunt het kasteel verder niet bezoeken. Omdat het ineens met bakken naar beneden komt, schuilen we bij het Trabzon Aquarium. Dit museum is gevestigd in een tunnel en bevat meer dan 5000 vissen. We bezoeken verder Zagnos Valley Park, Trabzon Kalekapi en lunchen bij Tarihi Kalkanoglu Pilavi.

Met de dolmus rijden we ook naar Boztepe Hill. Vanaf dit punt heb je een panoramisch uitzicht over de stad, maar mist en regen blokkeren het uitzicht helaas. We bezoeken ook het vrouwenklooster Kizlar Monastery, dat direct onder Boztepe gelegen is. Vanwege de regen nemen we vervolgens de dolmus naar het Forum, een groot en modern shoppingcenter.

We laten Trabzon voorlopig even achter ons en verkennen de regio verder. In het Altindere National Park bezoeken we de belangrijkste toeristische attractie van de provincie Trabzon; het Sumelaklooster. Dit kloostercomplex is gebouwd tegen een steile rotswand. De eerste kamers van het klooster werden 386 na Christus uitgehouwen uit de rotsen door de Griekse monnik Barnabas. In de eeuwen erna werd het klooster steeds verder uitgebreid. Het klooster werd in 1923 verlaten vanwege de bevolkingsuitwisseling tussen Griekenland en Turkije. Er brak ook nog eens brand uit waardoor een deel van het klooster verloren ging. Het oudste deel van het klooster is de trekpleister. Zowel de binnen- als buitenmuren zijn beschilderd met fresco’s. We verkennen het klooster en duiken de verschillende gangen en ruimtes in. Dit kloostercomplex is een echte must-see als je in Trabzon bent.

In de omgeving zijn overigens nog meer kloosters te bewonderen, maar dit zijn vooral ruïnes. Wij proberen met de auto het Vazelonklooster te bereiken. Een offroad pad door de bergen leidt naar het klooster. Eigenlijk heb je hiervoor een 4×4 auto nodig en daarom besluiten we het laatste deel te wandelen. Omdat het klooster ook tegen een steile rotswand is gebouwd, moet je het laatste deel een smal, steil pad beklimmen. Alleen op die manier kun je de ruïne van het Vazelonklooster bereiken. Van het klooster is weinig over. Toch zie je her en der nog oude fresco’s en het complex is uiterst fotogeniek. Maar we zijn in de bergen en het weer slaat al snel om. Een flinke onweersbui breekt los. Compleet doorweekt bereiken we de auto. Neem altijd een paraplu of een poncho mee…

Na een warme douche bij ons hotel in Gümüşhane gaan we op zoek naar een leuke plek om te eten. Direct tegenover ons hotel zoeken we een plekje bij Balyemez Konagi. Het personeel is hier zeer vriendelijk en de kebabs smaken voortreffelijk!

Overnachting: Hotel Ramada in Gümüşhane (1 nacht)

Iets ten zuiden van Gümüşhane brengen we een bezoek aan Kov Kalesi. De overblijfselen van dit kasteel staan op een 130 meter hoge rots. Kov Kalesi behoort tot één van de mooiste kastelen in de Zwarte Zee regio. Het werd in 1361 gebouwd door de Byzantijnse keizer Alexios om de regio en handelsroute te beschermen voor aanvallen uit het oosten. In het kasteel is niets meer te zien, maar de ligging is prachtig.

Ten noorden van Gümüşhane brengen we een bezoek aan de Karaca grot. Wat een ongelooflijk mooie grot vol met karstformaties, stalactieten, stalagmieten, druipsteenpoelen en andere natuurlijke kunstwerken.

Via de Krom Vadisi proberen we richting Uzungöl te rijden. Deze vallei staat bekend om de kerken en kapellen, waarvan sommige nog enigszins intact zijn. Dat is bijzonder, want in het Ottomaanse Rijk werden veel christelijke gebouwen verwoest. We brengen ook een bezoek aan het Imerati klooster waarvan de buitenmuren zijn gerestaureerd. De Kromvallei is moeilijk toegankelijk met smalle grindwegen door de bergen. Het is goed opletten met de auto, zeker wanneer het ook nog eens begint te regenen. Omdat de wegen zo ontzettend slecht zijn, wagen we het er niet op om door de bergen naar Uzungöl te rijden. Hierdoor moeten we een flink stuk omrijden, maar hebben we wel een geasfalteerde weg. In het donker arriveren we in Uzungöl.

Overnachting: Inan Kardesler Hotel in Uzungöl (2 nachten)

Uzungöl is vooral bekend vanwege het gelijknamige meer. Het meer heeft een prachtige ligging in een vallei tussen de hoge bergen. De laatste jaren is het, vooral voor Arabieren, een extreem populaire bestemming geworden. Er zijn daarom veel hotels en restaurants gebouwd rondom het meer. In de vroege ochtend is het nog niet heel druk en maken we een rondje rondom het meer. Met de drone heb ik een mooi overzicht over het meer, maar je kunt ook naar de skywalk voor een fraai uitzicht. Behalve het meer voelt Uzungöl iets te toeristisch aan met de vele restaurants, cafés en (souvenir)winkels.

Gelukkig biedt de omliggende natuur een goed alternatief om te bezoeken. Met de auto rijden we de bergen in. Bochtige wegen, steile hellingen en diepe afgronden. We rijden zelfs even in de sneeuw. Een spectaculaire rit met even mooie uitzichten. Om de paar meter kun je alweer stoppen voor een foto. In de bergen kun je een bezoek brengen aan het Karester Yaylasi en Glisura Yaylasi. Vanaf hier heb je mooie uitzichten over het groene landschap en zie je Uzungöl in de verte liggen. Uiteraard moeten we vervolgens ook weer met de auto afdalen. Een pittige onderneming met een normale auto. Door de enorme hoeveelheid haarspeldbochten, modderige wegen en de diepe afgronden moet je echt je aandacht er goed bij houden. Eigenlijk zijn deze wegen totaal niet geschikt voor een normale auto.

We verlaten de provincie Trabzon en zullen nu naar de provincie Rize rijden. Maar eerst duiken we nogmaals de bergen in. Via betere wegen kun je het Sultan Murat Plateau een stuk eenvoudiger bereiken. Het plateau ligt 2000 meter boven de zeespiegel en is beroemd om de groene omgeving, de laaghangende wolken en frisse lucht. Als je goed kijkt, zie je ook dat er veel bijzondere bloemen groeien. Hoewel het Sultan Murat Plateau een populaire bestemming moet zijn, zien we hier nauwelijks andere mensen. Een mooie stop onderweg naar Rize.

De provincie Rize staat vooral bekend als een theeregio. Het klimaat is perfect voor het verbouwen van thee. In de jaren ‘40 en ‘50 heeft thee de regio ook flink veranderd. Rize is de ‘thee-hoofdstad’ van Turkije geworden. De zwarte thee wordt traditioneel veel gedronken door de Turken. En wij willen natuurlijk de thee eens bij de bron proeven. Wij nemen een kijkje bij de Ceceva theeplantage. Hier kun je voor 5 Lira door de plantages wandelen en krijg je achteraf nog een kopje thee. Met het groene landschap, smaakt het echt lekker.

Alsof we nog niet genoeg bergen op zijn gereden, besluiten we om naar de top van de Kible berg rijden. Deze berg staat ook wel bekend als ‘Prayer Hill’. Bovenop de berg staat de Kibledagi Haci Hafiz Yilmaz moskee op een hoogte van 1130 meter. Vanaf de moskee zijn de uitzichten spectaculair.

Overnachting: Rhisos Otel in Rize (2 nachten)

Veel informatie is er niet te vinden over de stad Rize. De bezienswaardigheden van de stad zijn zowat op één hand te tellen. Daar komen we ook achter als we de stad verkennen. We starten de dag met een wandeling langs de Zwarte Zee. De boulevard is verre van mooi. Veel beton, rotsen en bouwwerkzaamheden. Hier wordt duidelijk dat deze regio totaal niet geschikt is voor een strandvakantie. In het centrum vind je vooral winkels, cafés en restaurants. In tegenstelling tot veel andere steden is er hier geen centrale bazaar te vinden. Rondom het centrum kun je het beste in de kleine zijstraatjes duiken. Hier kom je enkele authentieke winkels tegen waar mensen nog de oude ambachten in ere houden. Zo mogen we bij een simit bakkerij een kijkje nemen.

Het hoogtepunt van de stad is eigenlijk het kasteel op de heuvel. Vanaf het kasteel heb je een panoramisch uitzicht over de stad en de kust. Op de heuvels van de stad wordt overigens ook thee verbouwd. We besluiten daarom de botanische tuinen te bezoeken waar we verse groene thee kunnen drinken. De botanische tuin in Rize is overigens meer een soort ontmoetingsplaats voor de lokale bevolking. Ze komen hier samen om even in het groen te zijn en thee te drinken. De tuinen zelf stellen eigenlijk niet voor.

De stad Rize heeft geen verpletterende indruk op me gemaakt. Daarom gaan we de omgeving ontdekken met de auto. We rijden de Firtina vallei in. Een ongelooflijk groene omgeving met talloze oude Ottomaanse bruggen over de rivier Firtina. Het Zil Kale is een historisch gebouw in de vallei. Dit kasteel werd rond de 14e of 15e eeuw gebouwd aan de rand van een klif. Vanaf de muren heb je een mooi uitzicht over de vallei. Als je nog iets verder doorrijdt, bereik je de prachtige Palovit waterval.

Een ander hoogtepunt in de provincie Rize is het Ayder Plateau. Het landschap wordt vergeleken met de Zwitserse Alpen. De houten huisjes op de glooiende heuvels werden vroeger gebouwd door de lokale bevolking. Lange tijd kwamen alleen wandelaars in dit idyllische dorp tijdens hun wandeltochten. Ben je in de juiste periode, dan kun je hier zelfs beren zien. De afgelopen jaren is het toerisme hier flink toegenomen. Veel Arabieren komen hierheen om het unieke landschap te bewonderen. Het heeft er alle schijn van dat de restaurants ook worden gerund door Arabieren. De drukte en het moderne toerisme doet een beetje afbreuk aan de omgeving. Zonde, want het landschap en omgeving zijn echt fantastisch met de besneeuwde bergtoppen en vele watervallen. Ik begrijp de vergelijking met de Zwitserse Alpen ook wel. We proberen nog twee plateaus te bereiken vanuit de Ayder, maar helaas blijken de wegen totaal niet geschikt te zijn voor onze auto.

We verlaten Rize en keren terug naar Trabzon. Hier brengen we een bezoek aan de Cal Magarasi. Deze grot is de op één na langste ter wereld! De totale lengte van de grot bedraagt maar liefst 8 kilometer. Bezoekers kunnen slechts een klein gedeelte van de grot bezoeken. Zo spectaculair als de Kalaca grot is deze grot overigens niet. Maar het is bijzonder om te beseffen dat je in één van de langste grotten ter wereld wandelt.

De grot is gelegen in een prachtige omgeving. En daarom rijden we opnieuw de bergen in. We brengen een bezoek aan de Hirsafa Yaylasi en Karadag Yaylasi. Opnieuw moeten we weer veel stops maken omdat er zo ongelooflijk veel prachtige uitzichten zijn. Wanneer we afdalen, zien we zelfs nog een jakhals op de weg.

We zijn weer terug in Trabzon. Een hotspot die we nog niet hebben bewonderd is de Hagia Sophia. Deze moet je overigens niet verwarren met de Hagia Sophia van Istanboel. Deze kerk is een goed voorbeeld van laat-Byzantijnse architectuur. De kerk werd in de gebouwd rond 1250, maar werd in 1461 omgebouwd tot een moskee. Omdat afbeeldingen in religieuze gebouwen verboden waren, werden de fresco’s witgekalkt. Pas in 1958 werden de fresco’s weer ontdekt.

Overnachting: TS Park Hotel in Trabzon (1 nacht)

Onze reis is bijna afgelopen. Aangezien we in de middag terug naar Duitsland vliegen, is er nog een mogelijkheid om terug te keren naar Boztepe. Aangezien het weer een stuk beter is als een aantal dagen geleden, hebben we ditmaal een veel beter uitzicht over de stad. Hierna is het tijd om terug te keren naar het vliegveld.