Kalarrites is net als het nabij gelegen bergdorpje Syrrako volledig opgebouwd uit steen. Deze twee bergdorpjes worden vaak ook in één adem genoemd. Kalarrites is 1200 meter hoger gelegen dan Syrrako, maar is een stuk kleiner met maar 130 inwoners.
Men heeft uit oude vondsten ontdekt dat het dorp al in de Bronzen Tijdperk werd bewoond. De belangrijkste periode voor Kalarrites was de 18e eeuw toen er veel zilversmeden en belangrijke kooplieden in het dorp woonden. De inwoners handelden in wol, dat in grote getale werd geëxporteerd naar landen rond de Middellandse Zee en de Zwarte Zee. Tijdens de Griekse Onafhankelijkheid werd een groot deel van Kalarrites verwoest om de weg tussen Thessaly en Ioannina te verhinderen. De inwoners vluchten en keerden pas in 1913 terug om het dorp weer op te bouwen. Het dorp groeide weer tot de Tweede Wereldoorlog aanbrak.
Één van de hoogtepunten van Kalarrites is het oude koffiehuisje, dat al in bezit is van de vijfde generatie. Men zegt dat de overgroot opa van Napoleon dit café is gestart en dat er sindsdien niets is verandert.
Land