Een wandeling op het ijs van de Perito Moreno gletsjer

Het Parque Nacional Los Glaciares is één van de grote wonderen der natuur. Sinds 1981 staat het gebied op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Het gebied staat bekend om de prachtige natuurlijke schoonheid met ruige bergen en talloze gletsjermeren. Met 14.000 km² is deze Patagonische ijskap de grootste na Antarctica en Groenland. Dit bevat in totaal 47 gletsjers en ook nog eens zo’n 200 kleinere gletsjers. Als je ergens in Zuid-Amerika gletsjers wil zien, dan is dit de plek. Verder kun je er wandelen, klimmen, kajakken en boottochten maken.

De Perito Moreno is de beroemdste bezienswaardigheid van het nationaal park. Deze gletsjer is 70 meter hoog, heeft en lengte van 30 kilometer en een oppervlakte van 250 km². In tegenstelling tot de meeste gletsjers ter wereld krimpt de Perito Moreno gletsjer niet. Iedere dag schuift de ijsmassa 1 tot 2 meter verder en dit is waar te nemen door het gekraak van de over elkaar schuivende ijsbrokken. Met enige regelmaat breken grote delen van de gletsjer af en dit gaat gepaard met flink wat lawaai. Wie weet heb je geluk en kun je dit indrukwekkende tafereel met eigen ogen aanschouwen?

De Perito Moreno is één van de weinige gletsjers die niet krimpt door de klimaatveranderingen.

Wandelen over een gletsjer. Deze unieke ervaring laten we niet aan ons voorbij gaan tijdens onze reis door Patagonië. Hoe vaak krijg je deze kans? Het feit dat de gletsjer niet krimpt door toerisme heeft ons dan ook helemaal over de streep getrokken en dus hebben wij deze trekking geboekt. Vroeg in de ochtend rijden we vanuit ons hotel in El Calafate het Parque Nacional los Glaciares in. De zon schijnt nog in El Calafate, maar donkere wolken pakken zich samen boven het nationale park. Oei, dat voorspelt niet veel goed. Wanneer we ons melden in de haven Bajo las Sombras begint het dan ook voorzichtig te regenen. Normaal gesproken zouden we vanuit de haven de gletsjer al moeten kunnen zien, maar de mist blokkeert het zicht. We stappen op onze boot en hopen het beste.

De tocht van de haven naar de gletsjer duurt zo’n 20 minuten. Ondanks de regen kies ik voor een plekje op het dek. Tussen de mistbanken door doemt ineens een enorm blauw gevaarte op. Het is de beroemde Perito Moreno gletsjer. Door de grijze lucht komt de blauwe kleur van het ijs nog beter naar voren. Het gerommel en gekraak is direct goed hoorbaar. Het heeft iets weg van onweer, maar deze geluiden komen van de gletsjer af. Flinke brokken ijs breken af en donderen in het water. Het is nu al indrukwekkend!

Wanneer de boot aanmeert is het helaas alleen maar harder gaan regenen. Dit houdt ons echter niet tegen. De groep van zo’n 25 man wordt in tweeën gesplitst. We krijgen uitleg van onze gidsen en er worden stijgijzers onder onze schoenen bevestigd. Het is flink wennen om met de stijgijzers te lopen. Je moet als het ware flink stampen om met de ijzeren pinnen in het ijs te komen zodat je goed grip hebt. Het is hierbij belangrijk dat je je aandacht er continu bijhoudt, want je kunt je flink blesseren als je een verkeerde stap zet en uitglijdt. Op het ijs zijn daarnaast flinke spleten, dus je moet het pad van de gidsen blijven volgen. Ik krijg al snel op mijn kop van een van de gidsen die achterin loopt als ik een foto wil maken van de groep voor me en ik bijna een misstap maak. Toch went het al snel om met de stijgijzers over het ijs te wandelen en als een soort groepje pinguïns waggelt onze groep de enorme ijsmassa omhoog.

Wandelen op de Perito Moreno gletsjer is echt een belevenis. We worden compleet door ijs omringd en dan te bedenken dat we slecht een fractie van deze enorme ijsmassa zien. Hier voel je je als mens even heel nietig. De blauwe kleur van het ijs is haast onwerkelijk, zo intens blauw. Door de regen is het bovenste laag sneeuw inmiddels een soort ijslaag geworden, anders waren de kleuren nog intenser. We klimmen en dalen over het ijs, zien enorme gletsjerspleten, grotten, meertjes en riviertjes. Ondertussen geven onze gidsen allerlei informatie over de Perito Moreno gletsjer en vertellen ze over de situatie van andere gletsjers in de wereld. Terwijl andere gletsjers door klimaatverandering steeds verder krimpen, neemt de grootte van de Perito Moreno gletsjer niet af. Het ijs dat in de zomer afbreekt groeit in de winter weer aan. De gletsjer is continu in beweging. IJslagen schuiven over elkaar heen en daardoor horen we het gekraak van het ijs. Met enige regelmaat is er een flink gerommel te horen als er weer een flink stuk ijs afbreekt en in het Lago Argentino valt.

Al die schoonheid om me heen wil ik natuurlijk vastleggen met mijn spiegelreflex. De regen is echter niet minder geworden en ik zie dat mijn camera inmiddels compleet nat is. Ik kan mijn camera alleen maar onder mijn jas verstoppen, maar ook mijn jas is inmiddels volledig doorweekt. Als ik vervolgens een foto probeer te maken van weer een bizarre gletsjerspleet gaat het mis. Een zwart scherm met een error verschijnt op het display van mijn camera. Helaas heb ik hier ervaring mee, want ook in Costa Rica had ik dezelfde error en was mijn objectief onbruikbaar geworden. Om erger te voorkomen stop ik mijn camera maar weg en gebruik ik verder alleen mijn telefoon. Iets minder foto’s, maar wel meer aandacht voor de schoonheid om me heen. Gelukkig zal mijn objectief de rest van mijn reis nog blijven werken. Later dat jaar wordt ie alsnog onbruikbaar en heb ik ‘m vervangen.

De 1,5 uur zijn werkelijk omgevlogen. Ondanks dat we inmiddels compleet doorweekt zijn had ik hier nog wel even verder willen blijven wandelen. De tour wordt afgesloten met een chocolade bonbon en een glas whiskey met ijs. Uiteraard met het ijs van de gletsjer. Een mooie afsluiter van een waanzinnige tocht.

We keren terug naar het basiskamp aan de rand van de gletsjer en leveren onze stijgijzers in. Binnen kunnen we ons even bij het vuurtje opwarmen en onze kleren drogen. We moeten wachten tot de boot terugkeert en we terug kunnen varen naar de haven. Ondertussen krijgen we koffie en thee aangeboden en eten we onze eigen meegebrachte lunch op.

In de middag zijn we weer terug bij de haven. Aangezien we slechts twee dagen in El Calafate verblijven en we de volgende dag een boottocht op de planning hebben staan, besluiten we om deze middag nog naar de Perito Moreno Footbridges te gaan. Vanaf hier kunnen we een wandeling maken over loopbruggen met verschillende balkons van waar je goed zicht hebt op de Perito Moreno gletsjer. Aangezien het nog regent en we nog altijd niet droog zijn, trakteren we onszelf eerst nog op wat warme chocolademelk in het nabijgelegen restaurant.

Een uur later is het droog en breekt ook het zonnetje weer door. Tijd om te beginnen met wandelen. Voor de gletsjer zijn verschillende houten loopbruggen aangelegd en bezoekers kunnen hier verschillende routes lopen. Dit biedt de kans om de gletsjer vanaf verschillende hoeken te bewonderen. En met een beetje geluk kun je dus flinke brokken ijs het ijskoude water in zien vallen. Mijn zus en haar man, die toevallig een dag eerder het park bezochten, zagen een enorme ijsmassa het water in vallen. Zo spectaculair zien wij het helaas niet, maar ook de kleine ijsbrokken zijn gaaf om te zien.

Vanaf de loopbruggen kun je vanaf verschillende hoeken de Perito Moreno gletsjer bewonderen.

Zonder een gids mag je het ijs niet op, dus hiervoor zul je vooraf een plaatsje moeten reserveren. De excursie kun je boeken in één van de vele toeristenbureaus in El Calafate en je kunt de tour ook ter plaatse reserveren. Dat laatste is wel een risico, want de hike is vrij populair en de kans is groot dat de excursie al vol zit. Beter kun je dus vooraf reserveren. Omdat wij onze reis flexibel hadden ingedeeld hebben we de tour pas een dag van te voren kunnen regelen.

Wij kozen ervoor om onze excursie te boeken bij Solo Patagonia S.A. Day Tours. In feite maakt het niet heel veel uit waar je de excursie boekt, want Hielo y Aventura is de enige touroperator die de excursie mag aanbieden. Alle toeristenbureaus werken samen met deze touroperator waardoor de prijzen dus overal hetzelfde zijn.

Er zijn twee opties voor de trekking: de Big Ice Trekking of de Mini Trekking. De Big Ice Trekking is een stuk duurder, maar je blijft dan ook 3,5 uur op de gletsjer en gaat veel verder het ijs op. Fysiek is deze trekking dan ook een stuk zwaarder. De Mini Trekking duurt 1,5 uur en bij deze trekking blijf je meer aan de rand van de gletsjer. Ook bij deze trekking zul je een goede indruk krijgen van de grootsheid van de gletsjer en zul je indrukwekkende spleten, meertjes en mooie blauwe ijspartijen zien. Als je bereid bent om meer te betalen is de Big Trekking natuurlijk net een stuk spectaculairder en zul je meer van de gletsjer zien. Maar de Mini Trekking is gewoon een prima alternatief. Wij kozen ervoor om de Mini Trekking te boeken.

Ben je van plan om meerdere dagen te verblijven in El Calafate? Wij hebben twee dagen overnacht in Hosteria y Apart Hotel Amigo del Mundo. Dit hotel ligt op loopafstand van het centrum van El Calafate en is een relatief goedkope optie om te verblijven.

Overigens is het absoluut de moeite om meerdere dagen te verblijven in El Calafate. Naast de trekking op de Perito Moreno kun je het Parque Nacional Los Glaciares verder verkennen. Je vindt hier enkele prachtige wandelingen. Je kunt kajakken en de gletsjer van dichtbij bewonderen. Ook kun je een boottocht maken en andere spectaculaire gletsjers van dichtbij bewonderen. Daarnaast kun je tegen een klein bedrag een wandeling maken door het Reserva Laguna Nimez. Hier leven 70 verschillende vogelsoorten en grote kans dat je enkele prachtige exemplaren zult spotten.