De gaafste dieren van Bolivia #20 tot #11

Tijdens het schrijven van mijn reisverslagen door Bolivia schreef ik bij de Pampas, dat je maar beter niet in het water kon vallen. Mijn zus kon hier behoorlijk om lachen. Het is immers nooit verstandig om in het water te vallen. Maar zeker niet in de Pampas. In en rondom het watert stikt het namelijk van de kaaimannen. Zelden heb ik er zoveel gezien bij elkaar. Ze liggen langs de oever en oogjes steken net boven het water uit. We zagen kleine exemplaren, maar ook de enorme zwarte kaaimannen. Deze kunnen 2,5 tot 5 meter lang zijn. Nee, hier in het water vallen is geen goed idee.

Uilen zijn bijzondere dieren. In Nederland heb ik er wel eens één gezien en ook in Costa Rica zag ik twee uilen hoog in een boom zitten. Terwijl wij de zonsondergang in de Pampas bekeken, spotte Thijs in de boom een dier. Met zijn verrekijker had hij al snel door dat het een uil was. Onze gids keek mee en zei tegen ons het dat een ‘catowl’ was. Nog nooit van gehoord. Toen we eenmaal weer internet hadden kwamen we erachter dat een ‘catowl’ helemaal niet bestaat, maar dat we een oehoe hadden gezien.

Wie denkt aan dieren op de Salar de Uyuni, denkt vast als eerste aan lama’s of alpaca’s. En deze zul je hier ongetwijfeld zien. Mensen houden kuddes van deze dieren in deze magnifieke omgeving. De wol wordt gebruikt voor kleding en het maken van souvenirs. Veel alpaca’s dragen mooie kleurrijke ‘oorbellen’, zodat de mensen kunnen herkennen welke alpaca van hen is. Gedurende onze Four Days Of Fantasy Tour in de Potosí Department zagen we vele kuddes en bezochten we enkele alpacafarms. Wanneer je bij een groepje alpaca’s staat, ben dan eens stil en luister naar de lieve geluidjes die deze beesten maken.

Naast de alpaca’s hebben we ook vicuña’s gezien. Deze dieren zijn net als de alpaca’s kameelachtigen. Ze hebben zich erg goed aangepast aan de barre leefomstandigheden op hoogtes boven de 4000 meter. Dankzij een krachtig hart en de rode bloedcellen kunnen deze dieren goed ademen in de ijle lucht op dergelijke hoogtes. Doordat ze zuinig omgaan met water, kunnen ze net als kamelen goed overleven. De Inca’s zagen de vicuña’s als hoge dieren en werden derhalve beschermd. Toch waren deze dieren bijna uitgestorven na de komst van de Spanjaarden. De wol van deze dieren was zeer gewild en behoorde tot de meest waardevolle ter wereld. Gelukkig werden deze dieren in 1825 officieel beschermd en hebben wij ze kunnen zien.

In Bolivia zijn lang niet zoveel brulapen als in Costa Rica, maar toch hoor je ze ook in de buurt van de jungles. In het Parque Nacional Madidi hoorden we ze in de vroege ochtend hun bekende oerkreten maken. Tijdens onze hikes zagen we enkele hoog in de bomen zitten. In de Pampas zagen we ze ook vrij hoog in de bomen, maar konden we één fantastische shot maken van een nieuwsgierige brulaap.

Met een grootte van ongeveer 1,5 meter is de Jariboe de grootste vogel van de nieuwe wereld. We zagen enkele jariboe’s in het Kaa-Iya Gran Chaco en in de Pampas. Al van afstand kun je zien dat deze vogels enorm zijn, dat dwingt behoorlijk respect af.

Net als de brulaap, komen ook in Bolivia lang niet zoveel luiaards voor als in Costa Rica. Op het Plaza 24 de Septiembre kwamen vroeger vele luiaards voor, maar deze zijn allen naar de botanische tuinen overgebracht omdat het te druk werd rondom het plein met mensen en verkeer. In het Jardin Botanico kun je, als je goed kijkt, nog vele luiaards spotten. Het blijven lieve en fascinerende beestjes.

In Bolivia komen drie verschillende soorten flamingo’s voor: Andean flamingo, James’ flamingo en de Chileense flamingo. Allen kun je ze zien in de vele mineraalmeren van de Potosí Department tijdens een tour rondom de Salar de Uyuni. Rondom de vele lagunes kun je grote groepen flamingo’s van redelijk dichtbij zien. De algen die groeien in de mineraalmeren zijn een belangrijke voedingsbron voor de flamingo’s. Hun roze kleuren in combinatie met de kleuren van de lagunes en de omgeving maken het geheel zeer bijzonder.

Even waren we bang dat we geen capibara’s zouden zien in Bolivia. Tot we in de Pampas kwamen. Hier zagen we vele groepjes capibara’s langs het water. Ze zijn de grootste knaagdieren ter wereld. Ze kunnen tussen de 33 en 66 kilo wegen en maar liefst 1,2 meter lang worden. Omdat ze veelal langs het water en moerassen leven, zijn het ook uitstekende zwemmers en duikers. In de Pampas leven echter ook voornaamste vijanden: de kaaiman, jaguar en anaconda’s. Ook mensen jagen op de dieren voor hun vlees.

Tijdens onze Four Days Of Fantasy Tour zagen we niet ver van de Desierto Siloli enkele kleine wollige diertjes die op een kruising van een konijn en kangeroe leken. Het waren de viscacha’s, een knaagdier uit de familie van de wolmuizen. Deze dieren leggen grote en lange gangenstelsels aan. In de centrale kamers van de gangen kunnen tussen de 15 en 50 viscacha’s leven. Ook op 4000 meter hoogte komen deze diertjes voor waar ze leven tussen de rotsen. Mensen jagen op de dieren vanwege hun vlees en vacht.