De Drachenfels in het Siebengebirge

De Drachenfels is deel van de geërodeerde Siebengebirgevulkaan en miljoenen jaren geleden ontstaan door gesteente dat door magma omhoog is geduwd. De magma is nooit door het aardoppervlak gebroken, waardoor je hierbij spreekt van cryptovulkanisme. In de Romeinse periode en in de middeleeuwen werd het gesteente van de berg gebruikt als bouwmateriaal. Onder meer de Dom van Keulen is gebouwd met het gesteende van de Drachenfels. Het gesteente kon gemakkelijk vervoerd worden met schepen over de Rijn. Men hoefde het gesteente alleen de helling af te laten rollen.

Er zijn diverse legenden verbonden aan de Drachenfels, met een draak in de hoofdrol. De bekendste legende luidt als volgt: de dwergen Fafnir en Regin waren de zonen van een dwergenkoning. Fafnir zou zijn vader hebben vermoord om de schat in te kunnen pikken. De stervende vader zou een vloek hebben uitgesproken over de schat, waardoor Fafnir langzaam in een draak veranderde. Hij verschool zich in een grot op de Drachenfels. Zijn broer Regin verleidde Siegfried, stiefzoon van koning Alf, om zijn broer te vermoorden. Siegfried dood de draak door hem in zijn buik te steken met het familiezwaard. Na de dood van de draak vraagt Regin aan Siegfried of hij het hart wil roosteren zodat hij deze kan opeten. Wanneer Siegfried dit doet krijgt hij een beetje van het hart binnen en kan hij ineens de taal van de dieren spreken. Zo hoort hij van de vogels dat Regin hem wil vermoorden zodat hij de schat voor zichzelf kan houden. Siegfried dood vervolgens ook de dwerg en komt in bezit van de vervloekte schat.

In 1134 wordt er bovenop de Drachenfels een burcht gebouwd in opdracht van aartsbisschop Arnold I van Keulen. Deze burcht diende als verdediging tegen aanvallen op de steden Keulen en Bonn. In de eeuwen daarop speelde de burcht een belangrijke rol tijdens oorlogen. Tijdens de Dertigjarige Oorlog werd de burcht veroverd door Zweedse troepen en vervolgens vernietigd. De burcht werd niet meer opgebouwd en een ruïne waarmee de Drachenfels strategisch minder belangrijk werd.

Bezoekers kunnen tegenwoordig tot aan de top van de ruïne komen. Je bereikt de ruïne vanaf het uitzichtplatform.

Na de oorlog ontstond er een voorliefde voor ruïnes en natuurschoon. Lord Byron bezocht de Drachenfels in 1816 en benoemde de berg en de oude burcht in zijn gedicht. Het leverde de berg internationale bekendheid op en de Drachenfels werd een toeristische trekpleister een één van de hoogtepunten van de Rijnromantiek. Dankzij de nabijheid van de Rijn kon de berg gemakkelijk per schip bereikt worden. Met name Nederlandse toeristen kwamen af op de berg. Hierdoor kreeg de Drachenfels de bijnaam ‘Hoogste berg van Holland’.

Door de toename van het toerisme werd de groeve gesloten. De ezels die in de groeve werden gebruikt moesten nu de toeristen naar de top van de berg vervoeren. Dit werd in 1960 echter verboden na een ongeluk. Een standbeeld herinnert aan dit ongeluk en de weg staat tegenwoordig bekend als de ‘Eselsweg’.

Duitsland werd in 1871 een verenigd land. In het gehele land zocht men naar een nationale identiteit, waarbij men vooral naar de middeleeuwen keek omdat dit werd gezien als een hoogtepunt van de Duitse geschiedenis. Tijdens deze periode ontstonden veel kastelen, kerken en stadhuizen die geïnspireerd waren op de middeleeuwen. In 1882 liet de beursmakelaar baron Stephan von Sarter het Schloss Drachenburg bouwen voor 1,7 miljoen Mark. Waarom hij dit kasteel liet bouwen is niet duidelijk. Misschien wilde hij indruk maken op een vrouw of wilde hij op adel lijken. Von Sarter heeft nooit gewoond in het kasteel. Op 1902 overleed hij in een huurwoning in Parijs.

Zijn neef nam Schloss Drachenburg over en stelde het openbaar voor het publiek. Later werd het een internaat en tijdens de Tweede Wereldoorlog een Adolf-Hitler-Schule. Tijdens de oorlog raakte het bouwwerk in verval. Schloss Drachenburg kwam in 1986 in handen van de NRW-Stichting die zich sterk heeft ingezet voor het het behoud van het kasteel. De laatste jaren is het kasteel grondig gerenoveerd. Hierbij heeft men goed gelet op oude ansichtkaarten om het kasteel in originele toestand te kunnen behouden.

Tijdens een rondleiding kun je de meeste kamers van het kasteel bewonderen. Er is een lange kunsthal glas-in-lood ramen en een kleine kunstverzameling. Meer schilderingen kun je bewonderen op de plafonds van meerdere ruimtes. Hoogtepunt is de toren van het kasteel. Vanaf hier heb je een panoramisch uitzicht over de Rijn, maar helaas was de toren gedurende de corona uitbraak gesloten. Hoewel het gehele kasteel vrij middeleeuws oogt, zijn er voldoende details die dit ontkrachten. Zo staat er in de jachtkamer een biljarttafel en is het pand voorzien van centrale verwarming. Desondanks kun je je wel even in de middeleeuwen wanen. Het kasteel is absoluut een bezoekje waard.

In de omgeving van de Drachenfels zijn er voldoende overnachtingsmogelijkheden. De meest logische keuze is om een hotel te zoeken in Königswinter. Een populair hotel is bijvoorbeeld het viersterrenhotel Maritim Hotel Königswinter. Veel kamers van dit hotel hebben uitzicht op de Rijn. Het meest luxe hotel in Königswinter is het kasteelhotel Steigenberger Grandhotel & Spa Petersberg. Niet alleen in Königswinter, maar ook in de nabije omgeving vind je daarnaast nog talloze vakantiehuizen en appartementen. Bekijk hier voor accommodaties bij de Drachenfels.