Bijzondere hotels: Burg Hohnstein

Burg Hohnstein ligt aan de rand van het Nationalpark Sächsische Schweiz en niet ver van de beroemde Bastei. De burcht is gebouwd op een zandstenen rotsplateau met een fraai uitzicht op de Polenztal. Het middeleeuws bouwwerk torent hoog boven het dorpje Hohnstein uit. Je moet deze burcht niet verwarren met de Burg Hohnstein Neustadt in de Harz regio.

Door de eeuwen heen is de rol van Burg Hohnstein zeer afwisselend geweest en deze was soms helemaal niet heel romantisch. Door branden en verval is de burcht door de eeuwen heen ook talloze malen verandert.

Het ontstaan van de burcht

Wanneer de burcht precies werd gebouwd is niet geheel duidelijk. Men vermoed dat er in de 11e of 12e eeuw begonnen is met de bouw van een houten burcht op het zandstenen rotsplateau. In een oorkonde van Koning Ludwig van Bayern wordt de burcht in 1333 voor het eerst vermeld. In 1353 komt de burcht in het bezit van de Boheemse edelman Hinko Berka von Dubá. Nog altijd zijn de wapenschilden van deze adelfamilie te zien boven de ingangspoort.

Het dorpje Hohnstein zou rond de bouw van de burcht zijn ontstaan. Hier woonden de bedienden van de burcht. De zogenoemde ‘Koppelführer’ hebben met hun honden de adel begeleid tijdens de jacht. In het stadswapen van Hohnstein is een zwarte hond afgebeeld met een rode tong. Sinds 1444 kreeg Hohnstein stadsrechten en werd Burg Hohnstein het middelpunt van de regio. Burg Hohnstein werd een geliefde locatie voor de keurvorsten van Saksen. In de prachtige omgeving konden ze jagen op herten en beren. In het heldere water van de Polenztal konden ze vissen op zalm.

Door verschillende branden in de 17e eeuw werden er aanpassingen doorgevoerd aan de burcht. Zo werden er onder meer gevangeniscellen gebouwd. De burcht werd gebruikt als administratiecentrum, rechtbank en gevangenis voor jongeren. Door de gunstige ligging en goede verdedigingswerken kon Burg Hohnstein niet worden veroverd. Het lukte de keizerlijke troepen en de Zweden niet om de burcht binnen te geraken tijdens de Dertigjarige Oorlog terwijl het dorp zelf meerdere malen geplunderd werd.

Van jeugdgevangenis naar jeugdherberg

De rechtbank van Burg Hohnstein werd in 1857 opgeheven, maar de gevangenis werd nog tot 1924 gebruikt. Hierna werd besloten het roer om te gooien en van de gevangenis een jeugdherberg te maken. Het werd één van de grootste en meest aantrekkelijke hostels in geheel Duitsland. Men kon ruim 1000 gasten ontvangen en ieder jaar kwamen er meer en meer mensen overnachten. Vanaf 1928 kwam de handpoppenspeler Max Jacob in de burcht te wonen. Met zijn poppentheater werd hij wereldberoemd.

Burg Hohnstein tijdens de Tweede Wereldoorlog

De vrolijke tijdens van de jeugdherberg eindigde abrupt door de Tweede Wereldoorlog. Niet ver van de burcht werd een concentratiekamp gebouwd voor krijgsgevangenen. Ruim 5600 mensen zaten hier gevangen gedurende de oorlog. Ze moesten werken in de steengroeve van het dorp en velen stierven door de gevolgen van brute mishandeling of pleegden zelfmoord. In 1939 werd ook Burg Hohnstein gebruikt om gevangen vast te zetten. Met name Poolse generaals werden hier vastgehouden. Tijdens de laatste dagen van de oorlog was de burcht een toevluchtsoord voor vluchtelingen.

Na de oorlog konden vluchtelingen terecht in de burcht en werd het langzaam weer de grootste jeugdherberg van Duitsland met 400 bedden. Tijdens de DDR periode werd de burcht gebruikt om SED-tegenstanders te isoleren. Tegenwoordig is Burg Hohnstein weer een gasthuis en een museum. In het museum zijn tentoonstellingen te zien over de burcht en de stad. Daarnaast kun je hier feesten boeken en is het een geliefde locaties voort bruiloften.

Nadat ik de Malerweg in de Sächsische Schweiz heb gewandeld rijdt ik met de auto naar Hohnstein. De auto kan ik parkeren aan de rechterzijde van de poort. Het is even zoeken voor de receptie, want deze is verstopt op de binnenplaats aan de rechterzijde. Hiervoor moet je de Bergfried doorlopen tot je de binnenplaats bereikt. Hier maak ik kennis met het personeel, die me uiterst vriendelijk begroeten en me graag van allerlei tips willen voorzien. Mijn kamer deze avond is gelegen in het Unteres Schloss.

De kamer oogt wat ouderwets en zeer eenvoudig, maar past perfect in de setting van de burcht. In totaal kunnen in mijn kamer drie personen overnachten en ik heb een eigen badkamer. Vanaf mijn kamer op de derde etage, heb ik een geweldig uitzicht over de Polenztal en de muren van de burcht.

Helaas ben ik door mijn wandeling eerder die dag heel wat tijd verloren en heb ik die namiddag geen tijd meer om de tentoonstellingen te bekijken. Ik besluit dus om aan te schuiven voor het diner bij het Mittleres Schloss. Hier eten is niet inclusief en je moet dit vooraf melden. Het is een soort buffet met typisch Duits eten. Ik ben er in ieder geval gek op. Vanaf het terras kan ik heerlijk buiten zitten en genieten van de omgeving. Overigens hoef je hier niet te overnachten om te dineren.

De volgende ochtend is het ontbijt, dat wel inclusief is, te vinden in het Mittleres Schloss. In een grote zaal wordt het ontbijt geserveerd. Er is keuze uit broodjes, ei, muesli en verschillende soorten beleg. Verder is er thee, koffie, melk en water. Na het ontbijt neem ik toch even de tijd om de burcht verder te ontdekken. Hoewel de tentoonstellingen pas om 10.00 geopend zijn, kan ik wel de Burggarten bezoeken en de gebouwen. De ochtenddauw hangt nog boven het dal en dit levert prachtige beelden op.

Tijdens de nacht dat ik hier verblijf pakken donkere onweerswolken zich samen boven de Sächische Schweiz. De onweerswolk zorgt voor behoorlijke schade een paar kilometers verderop, maar de enorme hoeveelheid flitsen zijn prachtig. Ik haal mijn statief op en beklim de Turm vanwaar ik een prachtig overzicht heb op de omgeving. Hier maak ik enkele schitterende foto’s van dit natuurverschijnsel, tot de wolken Hohnstein bereiken en ik een veilige plek opzoek.

Disclaimer: De Grand Tour Sachsen is tot stand gekomen in samenwerking met Saksen Toerisme. Ik krijg niet betaald voor het schrijven van dit artikel en alles wat je leest is mijn persoonlijke mening/ervaring